Zasada działania akustyki szerokopasmowej polega na rozdzieleniu dźwięku na różne zakresy częstotliwości, które dzięki specjalnym filtrom nakładają się na siebie. Każdy taki emiter działa najlepiej tylko w określonych zakresach częstotliwości. W tej granicy dźwięk jest doprowadzany do głowicy emitującej.
Łączenie głośników
Każdy głośnik odtwarza określone częstotliwości:
• niska;
• średnia;
• wysoka
Liczba pasm w systemie głośników ma bezpośredni wpływ na jakość dźwięku. Wcześniej na rynku audio za standardowe rozwiązanie uznano jednokierunkową akustykę, choć nie brzmiała ona zbyt dobrze. Jednak wtedy po prostu nie można było stworzyć głośnika, który byłby w stanie w pełni pokryć cały zakres częstotliwości. Współcześni producenci modeli jednopasmowych zdołali znacznie poprawić dźwięk, ale nie rozwiązało to problemu separacji częstotliwości o 100%. Dlatego audiofile preferują głośniki szerokopasmowe. Jeśli jednak wybierzesz głośnik przenośny, opcja jednokierunkowa jest w tym przypadku idealna.
Zwrotnica to specjalne urządzenie stosowane w systemach głośnikowych. Przygotowuje żądane ograniczenie częstotliwości dla każdego głośnika. Jeśli częstotliwość sygnału doprowadzanego do subwoofera wykracza poza zakres, sygnał audio może być zniekształcony. Jeśli granice zostaną naruszone przez wysokie częstotliwości, to oprócz zniekształconego dźwięku, użytkownik może mieć problemy z „piskiem”. Takie ciśnienie o wysokiej częstotliwości może po prostu wyłączyć głośnik. Do tego służy zwrotnica głośników: dzięki niej balans nie zostanie zaburzony. Ten element zapobiega wyjściu sygnału częstotliwości poza zakres.
Głośniki dwu-, trójdrożne lub więcej
W układach dwudrożnych schemat pracy wygląda następująco: średniotonowy głośnik odtwarza prawie wszystko: zarówno bas, jak i środkową, a drugi odpowiada tylko za wysokie częstotliwości. Może to powodować zniekształcenia wysokości sygnału, zwłaszcza jeśli głośność jest wystarczająco wysoka. Jeśli jednak nie zwiększysz głośności do limitu, zniekształcenie nie będzie zauważalne. Dlatego korzystniej jest wybrać głośniki z drewnianą obudową. Sprawiają, że dźwięk jest bardziej przestrzenny i nie zawodzi przy wysokich częstotliwościach, w przeciwieństwie do modeli w plastikowych obudowach.
Głośniki trójdrożne różnią się od głośników dwudrożnych tym, że każdy z ich nadajników ma naturalną częstotliwość. Obecność dodatkowego głośnika rozszerza kierunek fal dźwiękowych, dzięki czemu kompozycja brzmi bardziej realistycznie. Główna różnica między systemami trójdrożnymi od innych polega na tym, że każdy głośnik gra w trybie tłokowym. Kiedy głośnik jest aktywny, zaczyna się poruszać. W tym przypadku zarówno centralne punkty jego dyfuzora, jak i te, które znajdują się na obwodzie, zaczynają się znajdować w równej odległości od swojego położenia. Z tego powodu zniekształcenia sygnału audio są albo w ogóle nieobecne, albo tak nieistotne, że prawie niemożliwe jest ich złapanie. W przypadku głośników pasywnych, takich jak NS-PA40, wiele zależy od wzmacniacza, jego częstotliwości i regulacji mocy (musi pasować do kolumn).
Modele z większą liczbą pasm w ogóle nie zniekształcają sygnału audio. Powinieneś przyjrzeć się bliżej dużym systemom podłogowym z dużymi emiterami: kompaktowe modele z dużą liczbą pasm będą „grały” głośniej, ale emitując gorszej jakości dźwięku.
Głośniki jednodrożne i dwudrożne są dobrym rozwiązaniem jako akustyka komputerowa lub przenośna. Systemy z trzema lub więcej paskami to wybór tych, dla których detalowanie jest najważniejsze. Akustyka trójdrożna doskonale sprawdza się jako stacjonarny model do filmów i muzyki. Nawet niektóre zestawy stereo z trzema pasmami mogą zastąpić kino domowe.
